Ομιλία Μιχάλη Τζελέπη στην Ημερίδα 28/2/23 με θέμα: Δυνατότητες και προόπτικες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των ελεύθερων επαγγελματιών και των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, εν μέσω συνθηκών ενεργειακής κρίσης, αύξησης ασφαλιστικών εισφορών και δανειακής ασφυξίας. Οι χρηματοδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης, ως μοχλός εξασφάλισης βιωσιμότητας της αγοράς.

Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
αξιότιμοι εκπρόσωποι φορέων,
συντοπίτες επιχειρηματίες,
φίλοι μου,
είναι μεγάλη η χαρά μου και ακόμη μεγαλύτερη η τιμή που νοιώθω,
να σας καλωσορίζω ΣΗΜΕΡΑ, ΕΔΩ,
σ αυτήν την συζήτηση για το μέλλον του επιχειρείν   στον Νομό Σερρών,
αλλά και γενικότερα στην χώρα μας, καθώς σήμερα,
κοντά μας έχουμε τους κατεξοχήν αρμόδιους
για να μας ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ για τις Δυνατότητες και τις προοπτικές  των
μικρομεσαίων επιχειρήσεων
των ελεύθερων επαγγελματιών,
και Γεωργικών εκμεταλλεύσεων
ΕΝ ΜΕΣΩ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
ΑΥΞΗΣΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ εισφορών και ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΑΣΦΥΞΙΑΣ
και να μας αναλύσουν
πως οι ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ
μπορούν να γίνουν μοχλός εξασφάλισης βιωσιμότητας της αγοράς.  
·       Αν μου έλεγαν να περιγράψω με μία φράση τι συμβαίνει μετά τις
τρείς κρίσεις ,
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ
στο επιχειρείν γενικότερα,
και ειδικότερα στον κλάδο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων,
θα χρησιμοποιούσα τη φράση: «Οι μικρομεσαίοι στο απόσπασμα».
·       Από τα χρόνια της οικονομικής κρίσης
μέχρι και σήμερα,
βρίσκονται διαρκώς στο «μάτι του κυκλώνα».
τους αντιμετώπισαν –και συνεχίζουν να το κάνουν-
περίπου ως ΧΟΡΗΓΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Υπέρογκοι Φόροι  και ανούσιες  εισφορές από την μια
και ελάχιστη ουσιαστική στήριξη στον αντίποδα, για να ανταποκριθούν
στην καθημερινή τους επιβίωση αλλά και στις συνεχόμενες προκλήσεις
.
·       Τα προβλήματα είναι πολυποίκιλα και μέχρι τώρα απουσιάζουν οι
ρεαλιστικές  λύσεις. 
Η πανδημία, που ακολούθησε τα Χρόνια της βαθύτατης
οικονομικής  κρίσης,
προκάλεσε το τελειωτικό πλήγμα σε όλους τους μικρομεσαίους,
καθώς επί της ουσίας
είχε σταματήσει μεγάλο μέρος της παραγωγικής και εμπορικής
δραστηριότητας.

·       Η ενεργειακή κρίση που ακολούθησε
και που συνεχίζει να ταλανίζει την κοινωνία, ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ
ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ
σε όσους μπόρεσαν να επιβιώσουν ως σήμερα.
·       Εξαιτίας της αύξησης της τιμής της ενέργειας,
του υψηλότερου κόστους των ενοικίων,
της ακριβότερης αγοράς των πρώτων υλών και των καυσίμων,
εκτοξεύθηκε στα ύψη το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων.
·       Οι καταναλωτές
που θα μπορούσαν να στηρίξουν την αγορά,
βλέπουν το εισόδημα τους να «ροκανίζεται» όλο και περισσότερο.
Για μεγάλο μέρος του πληθυσμού υπάρχει αδυναμία κάλυψης ακόμα και
βασικών βιοτικών αναγκών,
και η πληρωμή ανελαστικών υποχρεώσεων (ηλεκτρικό ρεύμα,
θέρμανση, αγορά τροφίμων) μοιάζει ανέφικτη. 
·       Ορισμένα από τα ευρήματα πρόσφατης έρευνας της ΓΣΕΒΕΕ
πρέπει να εκληφθούν ως ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
ακόμα και για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.
ΟΤΑΝ σχεδόν 1 στα 2 νοικοκυριά έχουν μηνιαίο εισόδημα που καλύπτει
τις ανάγκες τους για τις πρώτες 18 μέρες του μήνα,
αυτό σημαίνει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα αδιέξοδο.
·       Οι πολίτες αδυνατούν να στηρίξουν τις επιχειρήσεις μέσω της
κατανάλωσης,
και έτσι το πρόβλημα μεταφέρεται στους επαγγελματίες που βλέπουν
τους τζίρους τους να ακολουθούν πτωτική πορεία με ιλιγγιώδεις
ρυθμούς
·       Αποτέλεσμα αυτού του φαύλου κύκλου, είναι η αύξηση του
ιδιωτικού χρέους.
Τα τελευταία δύο χρόνια,
δηλαδή από την εποχή της πανδημίας και μετά,
φορείς επιχειρηματικότητας,
προειδοποιούν για το πρόβλημα και ζητάνε άμεσα λύση.
ΠΡΙΝ από λίγες ημέρες,
δηλαδή μέσα στην προεκλογική περίοδο
και ΠΡΟΦΑΝΩΣ για να δείξει το ενδιαφέρον της για το μείζον αυτό
ζήτημα,
ανακοίνωσε την αναβίωση της ρύθμισης των 120 δόσεων
και μία νέα ρύθμιση 36 και 72 δόσεων
ΑΛΛΑ για τις οφειλές μόνο της ενεργειακής κρίσης.
Οι προϋποθέσεις που υπάρχουν όμως,
καθώς και τα υψηλά επιτόκια
δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία.
Κάποιοι σίγουρα θα διευκολυνθούν.

Όμως η συντριπτική πλειοψηφία θα μείνουν πίσω,
έρμαιο σε ένα αβέβαιο μέλλον.
Και αυτό στοιχίζει πολλαπλώς στην οικονομία και την απασχόληση.
·       Το μεγάλο «αγκάθι» όμως για τις επιχειρήσεις της χώρας και
κυρίως τις μικρομεσαίες,
είναι η ΕΛΛΕΙΨΗ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ. Στην πλειονότητα τους είναι εδώ και
χρόνια
αποκλεισμένες από τον τραπεζικό δανεισμό
και μακριά από την αξιοποίηση χρηματοδοτικών «εργαλείων».
Περίπου το 85%
δεν μπορεί να προσβλέπει σε στήριξη από το χρηματοπιστωτικό
σύστημα.
Είναι πρωτοφανές αυτό που συμβαίνει,
καθώς σε κάθε ελεύθερη οικονομία οι τράπεζες στηρίζουν τις
επιχειρηματικές προσπάθειες.
Στη χώρα μας, μόνον οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα να
χρησιμοποιήσουν αυτό το όπλο.
·       Και με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ,
παρατηρείται η ίδια δυστοκία. Κεφάλαια υπάρχουν, αλλά για λίγους και
εκλεκτούς.
·       Αυτά τα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις
όλης της χώρας.
Κάποιες όμως, όπως στην περιοχή μας, αντιμετωπίζουν ακόμα
περισσότερα.
·       Λόγω της υψηλότατης φορολόγησης, έχουμε δει επιχειρήσεις να
δηλώνουν ως έδρα κάποια πόλη από γειτονικά κράτη, κυρίως από τη
Βουλγαρία.
Για τους ίδιους λόγους, δηλαδή τους φόρους όπως τον ΦΠΑ στα
τρόφιμα και τον ΕΦΚ στα καύσιμα,
πολίτες
επιλέγουν να περνούν τα σύνορα για τις αγορές τους.
·       Όλα αυτά προκαλούν σοβαρότατα πλήγματα στην οικονομική
δραστηριότητα,
την απασχόληση,
στερούν τα δημόσια ταμεία από πολύτιμα έσοδα.
Πως μπορεί ο κάτοικος των Σερρών ή οποιασδήποτε άλλης ακριτικής
πόλης, να μην αισθανθεί πολίτης δεύτερης κατηγορίας;
·       Έχω μιλήσει με επαγγελματίες της περιοχής,
με ιδιοκτήτες επιχειρήσεων,
με εκπροσώπους παραγωγικών φορέων .
Γνωρίζω καλά τι αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι. 

·       Και στηρίζω το αίτημα τους
για την  δημιουργία και την ένταξη του νομού μας
σε καθεστώς «ειδικής οικονομικής ζώνης»,
η οποία –μεταξύ άλλων- θα περιλαμβάνει:
 
– Επιπλέον μείωση του συντελεστή φόρου των επιχειρήσεων,
 
– Επιπλέον μείωση ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων,
 
– Επιπλέον κίνητρα για νεοφυείς επιχειρήσεις,
 
– Ευκολότερη πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό,
 
– Αύξηση του ποσοστού επιδότησης στον νέο αναπτυξιακό νόμο και σε
όλα τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα του ΕΣΠΑ και του ΠΑΑ,
Επιδότηση του μισθολογικού κόστους όπως γίνεται στην ΘΡΑΚΗ.
 
– Δημιουργία υποσταθμών για net metering επιχειρήσεων
 
Είναι θέμα ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ να στηρίξουμε την τοπική
επιχειρηματικότητα και κοινωνία.
Για να έχουμε κοινωνική Συνοχή
Για να σταματήσουμε να βλέπουμε να μειώνεται ο πληθυσμός.
Για να μείνουν οι νέοι στον τόπο τους και να δημιουργήσουν.
Μόνο έτσι θα πετύχουμε μία υπεραξία και θα δούμε ανάπτυξη.
Προϋποθέσεις μπορούν να υπάρξουν. Αν βέβαια υπάρχει η βούληση. 
Γενικότερα ΠΡΕΠΕΙ να στηριχθεί η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα της
χώρας.
Πως;
Είναι ώρα να δούμε με μεγαλύτερη σοβαρότητα, τη μείωση του ΦΠΑ σε
βασικά αγαθά από το 13% στο 6% και τη μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα.
Είναι μέτρα που έχουν εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες.
Η παροχή επιδομάτων.

εχει αποδειχθεί στην πράξη
ότι εκτός από μία πρόσκαιρη ανακούφιση στους πιο αδύναμους,
ΔΕΝ προσφέρει λύσεις.
Η φτωχοποίηση που βιώνει η ελληνική κοινωνία
ΠΡΕΠΕΙ να λάβει τέλος.
Η ερημοποίηση της Ελληνικής Περιφ΄ρειας πρέπει και για Εθνικούς
λόγους να σταματήσει .
Είναι ώρα να στρέψουμε το βλέμμα στο μέλλον
και να κάνουμε τις επιλογές μας,
που θα μας πάνε όμως ΜΠΡΟΣΤΑ. ΟΧΙ πίσω
και ΔΕΝ θα μας κρατά  καθηλωμένους σε μία αδιέξοδη και νοσηρή
κατάσταση.

Αγαπητοί παρεβρισκομενοι,
μου έκαναν την τιμή σήμερα να είναι εδώ, στις Σέρρες,
στον τόπο μας,
τρεις άνθρωποι της παραγωγής,
τρεις άνθρωποι που γνωρίζουν τις συνθήκες της αγοράς εκ των έσω,
τρεις άνθρωποι που μάχονται για τα συμφέροντα του μικρομεσαίου
επιχειρηματία κόντρα σε κάθε εμπόδιο και αντιξοότητα,
για να κάνουμε έναν ειλικρινή και κυρίως αποτελεσματικό διάλογο.
Τους καλωσορίζω,
καταρχάς ως φίλους καρδιάς,
τους ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσαν προκειμένου να είναι
δίπλα μας
και απευθύνω τον πιο ειλικρινή μου σεβασμό
για τον άοκνο αγώνα τους,
ΟΧΙ μέσα σε απομονωμένα γραφείο και κλειστές πόρτες,
αλλά κυριολεκτικά απ άκρη σ άκρη στην Ελλάδα,
στην πηγή των προβλημάτων.
Σας ευχαριστώ