Ερώτηση για καθυστέρηση απόδοσης των αποζημιώσεων του 2010 στους αγρότες

“Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα το 2009, όταν την παρέλαβε η σημερινή Κυβέρνηση, σε όλους τους τομείς της οικονομίας, είναι αυτή που σήμερα καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός, για να γλιτώσει η χώρα την πτώχευση. Μέσα από τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ σε όλους τους τομείς της οικονομίας, δεν μπορούσε να εξαιρεθεί ο αγροτικός τομέας.
Τι παρέλαβε αυτή η Κυβέρνηση σε σχέση με την αγροτική οικονομία; Παρέλαβε μία μείωση του εισοδήματος 2004-2009, που ξεπερνούσε το 22%. Παρέλαβε ένα αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο της τάξεως πλέον των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Παρέλαβε την απόλυτη αποεπένδυση στον αγροτικό τομέα με ένα πρόγραμμα που έπρεπε να τρέχει από το 2006 για να γίνουν οι επενδύσεις στον αγροτικό τομέα.
Αντιθέτως, το πρόγραμμα αυτό προγραμματίστηκε, (αντί να πάει σε αυτά που ωραία ακούγονται από το Βήμα της Βουλής για τυποποίηση, για μεταποίηση, για έλεγχο της αγοράς), να πάει για πεζοδρομία, πλακάκια σε κάθε πλατεία από τον τότε Υπουργό Γεωργίας. Άρα, κύριοι της ΝΔ θα έπρεπε πριν κάνουμε κριτική, να κάνουμε την αυτοκριτική μας.
Και δεν ήταν μόνο αυτές οι στρεβλώσεις στον αγροτικό τομέα. Το χειρότερο απ’ όλα ήταν ότι επιδοτήσαμε τη μη παραγωγή με τις επιταγές σε κάθε παραγωγό, τις επιδοτήσεις, που καλώς τις έπαιρναν οι παραγωγοί. Όμως, θα έπρεπε, από την άλλη πλευρά, να περάσουμε και τη φιλοσοφία της κουλτούρας της παραγωγής, το να παράγουν οι Έλληνες αγρότες.
Εμείς αρκεστήκαμε στη φιλοσοφία του να κάνουμε δεκατρείς αναπτυξιακές μελέτες σε θεωρητικό επίπεδο.
Που είναι αυτές, κύριοι συνάδελφοι; Τις έχουμε δει πουθενά; Εκεί μιλούσαμε ωραία για συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής και ανάλογα θα κατευθύνονταν οι αγρότες. Τίποτα για όλα αυτά. Εκεί παρέλαβε αυτή η Κυβέρνηση τον αγροτικό τομέα.
Ερχόμαστε σήμερα και όλοι λέμε ότι αυτό το νομοσχέδιο το ζητούσε χρόνια ο αγροτικός κόσμος και ότι είναι αναγκαίο μέν, αλλά θα μπορούσε να γίνει με μία απλή υπουργική απόφαση ή ότι άργησε να έλθει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καθώς μιλάμε για τον αγρότη, θα ήθελα να σας πω να μην βάζουμε το «κάρο μπροστά από το άλογο». Ποια πράγματα σήμερα διαμορφώνουν το αγροτικό εισόδημα σε σχέση με τις τιμές που διαμορφώνονται στα αγροτικά προϊόντα;  Πρώτα απ΄όλα, το διαμορφώνουν οι τιμές που διαμορφώνονται στην αγορά, δεύτερον, εξαρτάται από τις καιρικές, φυσικές συνθήκες που θα επικρατήσουν και, τρίτον, από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, οι οποίες αποτελούν το 40% των τιμών που διαμορφώνονται στα αγροτικά προϊόντα.
Πώς θα κάνεις πολιτικές και που θα τις κάνεις, αν θες να τις κάνεις έξω από τις επιδοτήσεις; Σε ποιο σώμα θα κάνεις τις πολιτικές στοχευμένα σαν Υπουργείο;  Πρέπει να ξέρεις που θα απευθυνθείς.
Όμως, πολύ σωστά, το Υπουργείο πρώτα απ΄όλα έφερε ένα νομοσχέδιο, σύμφωνα με το οποίο έπρεπε να καταγραφούν ποιοι είναι οι αγρότες, ποιοι είναι οι κατ΄επάγγελμα αγρότες και όχι οι εργατοαγρότες. Μιλάμε για του κατ΄επάγγελμα αγρότες, που ζουν αποκλειστικά σήμερα από το αγροτικό εισόδημα. Αυτό έκανε το Υπουργείο πρώτα απ’ όλα.
Το δεύτερο είναι να τους εξασφαλίζει από τις φυσικές καταστροφές, οι οποίες στη χώρα μας, λόγω των κλιματικών αλλαγών, είναι πολύ συχνότερες σήμερα. Υπήρχε ασφαλιστικός οργανισμός που να παρέδωσε η απελθούσα Κυβέρνηση; Ναι, μόνο κατ΄όνομα, με 4.8 δισεκατομμύρια χρέος. Και αυτός ο οργανισμός ήταν των αγροτών. Αυτά τα χρέη στην ουσία με τις πελατειακές λογικές που τις έχουμε δει επανειλημμένα ως προς τις αποζημιώσεις με στημένα μπλόκα των αγροτών για να κατέλθουν στις κινητοποιήσεις, όπως τα τελευταία 500 εκατομμύρια που έδωσε ο τελευταίος Υπουργός Γεωργίας της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Χατζηγάκης, οδήγησαν στην καταχρεοκόπηση του οργανισμού αυτού με 4.8  δισεκατομμύρια.
Η Κυβέρνηση αυτή έστησε ένα καινούργιο ασφαλιστικό οργανισμό. Τα 4.8 δισεκατομμύρια πήγαν στην Κυβέρνηση, στο κόστος και εκεί εκτινάχτηκε το έλλειμμα από το 13.5% στο 15%.
Τα ξεχνάμε αυτά, κύριοι συνάδελφοι; Αρά, σωστά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας το δεύτερο βήμα που έπρεπε να κάνει είναι να λειτουργήσει αυτόν τον ασφαλιστικό οργανισμό, όπως λειτουργεί κι όπως τον έχουν «αγκαλιάσει» οι αγρότες. Κι αν κάπου υπάρχουν κάποιες τιμές, οι οποίες διαμορφώθηκαν ως προς το τιμολόγιο, ήδη διορθώνονται, ούτως ώστε να ανταποκρίνονται στα πραγματικά δεδομένα.
Το τρίτο, το οποίο έπρεπε να δει το Υπουργείο σε σχέση με την κατοχύρωση του αγροτικού εισοδήματος μέσω των τιμών που λαμβάνει στα προϊόντα, ήταν να δεί ποιοι εμπλέκονται σ΄αυτήν τη διατροφική αλυσίδα, εκτός από τους παραγωγούς, να δει ποιοι άλλοι είναι. Να δεί όλους, δηλαδή, τους εμπόρους διακινητές, μεσολαβητές, τυποποιητές αγροτικών προϊόντων. Και επειδή ακούω εδώ: «μα χρειαζόταν να γίνει αυτό;», χρειαζόταν, αφού αυτοί είναι καταγεγραμμένοι στο Επιμελητήριο!
Μα, κύριοι συνάδελφοι, είναι άλλο το Μητρώο Εμπόρων στο Επιμελητήριο, το ΓΕΜΗ, όπου εκεί υπάρχουν στοιχεία μίας απλής καταγραφής των μελών του, είτε αυτά είναι έμποροι, είτε είναι επιχειρήσεις. Η κατοχύρωση των στοιχείων των μελών  τους σε αυτά δεν έχει γίνει με κριτήριο την ασκούμενη δραστηριότητα.
Πρόκειται για ένα απλό μητρώο μελών και τίποτα περαιτέρω, όπως  το ίδιο ισχύει και για τον κωδικό αριθμό δραστηριοτήτων, όπως το ίδιο ισχύει και με τα συστήματα, που υπάρχουν στο TAXIS.
Όλα αυτά είναι μητρώα, τα οποία θα έλθουν και θα «δέσουν» με το Μητρώο Εμπόρων και Διακινητών Αγροτικών Προϊόντων, ούτως ώστε το Υπουργείο πραγματικά να μπορεί να ελέγξει και να βάλει και τις διοικητικές ποινές που επιβάλλονται στους εμπόρους, γιατί είναι άνιση η συναλλαγή μεταξύ των δύο μερών.
Είναι ποικιλόμορφο το σύστημα που εμπορεύεται σήμερα τα αγροτικά προϊόντα. Από τη μια έχουμε έναν αγρότη ο οποίος είναι σε αδύνατη θέση να διαπραγματευθεί και από την άλλη έχουμε τους εμπόρους, τους τυποποιητές, τους διακινητές, τους βιομηχάνους αγροτικών προϊόντων, απέναντι στους οποίους η διαπραγματευτική δεινότητα του αγρότη είναι μικρή.
Και εδώ έρχεται σήμερα το Υπουργείο και θεσπίζει μέτρα, για να εξασφαλίσουμε το εισόδημα του αγρότη, ούτως ώστε τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνονται στην Αίθουσα αυτή για τον αγρότη, προκειμένου να μην του καταληστεύουν το εισόδημα, επιτέλους να γίνουν πράξη με νομοθετήματα, τα οποία έχουν μία σειρά και μια ιεράρχηση.

“